Hatırlayalım: Adnan Bey iki çocuklu ve eşinden üç yıldır ayrıydı.
Çocukları ilkokula gidiyordu.
Haftanın belirli günleri çocukları ondaydı.
Bazen de hafta boyunca o bakıyordu çocuklarına.
Hayatının tekdüze oluşundan yakınıyordu.
Whatsapp durumunda şu yazıyordu:
ev, iş, çocuklar. (Sanırım geçen haftaki yazımızı hatırladınız.
Şimdi kaldığımız yerden sürdürelim)
Doğru olan kendi hayatınızı feda etmeden çocuklarınıza iyi bir hayat kurmanın ipuçlarını onlara verecek bir özverili baba olabilmenizdir. Bu zor olabilir. Çünkü hem birikim hem kıyaslama hem analitik düşünme hem de hayatı anlamlandırma olgunluğuna sahip olmayı gerektiriyor. Peki böyle yapan yok mu? Sayısız. Onlar doğuştan bunlara sahip değil, hayatın içinde bunları kazanıyorlar, yani imkânsız değil ama meşakkatli.
Hayatta niçin varsınız Adnan Bey? Bunu hiç düşündünüz mü? Yani yetişkin bir birey olarak ve hayatın belki de en verimli çağlarını yavaş yavaş geride bırakmaya başladığınız şu yaşlarda önünüzdeki yıllar için bir planınız var mı, kendiniz için gerçekleştirmeyi istediğiniz bir hedef var mı?
Ben size söyleyeyim: Eğer bu soruya evet diyor ve önümüzdeki yıllar için de; eh işte çocukları büyütüp iş güç sahibi etmek, bir mülk almak, sonra da hayatın tadını çıkarmayı düşünüyorum, diyorsanız inanın bunların içi boş. Neden mi?
Bakın her durumda çocuklar büyüyecek ve ne olursa olsun bir iş sahibi olacaklar. Çünkü siz zaten bütün enerjinizi buna adamışsınız, onların hayatta başıboş kalmaları mümkün değil. İleride fazladan bir mülk sahibi de olabilirsiniz. Bu da mümkün. Ama ileride hayatınızı yaşamak kısmı imkansız. Çünkü dediğiniz noktaya geldiğinizde yaşanacak bir hayatınız olmayacak. Belki bir zenginliğiniz olacak maddi anlamda, ama siz o zenginliği seyrederek ve içten içe hayıflanarak son yıllarınızı geçireceksiniz. Biliyorum ağır ve karamsar bir tablo çizdim, ama bakın dostum siz 35-40-45 yaşlarınızda yaptığınız ve yapmak istediğiniz şeyleri altmışında yapacağınızı mı düşünüyorsunuz? Bu mümkün değil. Bugün, yaparım diyebilirsiniz ama siz bunu 40 yaşın enerjisi, aklı ve heyecanıyla söylüyorsunuz. Dediğim yaşa geldiğinizde bunlardan kaçı kalacak elinizde? Maalesef, gerçekler incitici oluyor.
Size önerim günlerin birbiri ardına hızla geçtiğini fark etmeniz ve kendiniz için de bir şeyler yapmanız. Hayat hep bahar olmaz. Unutmayın arkasında yaz olsa bile eninde sonunda kış gelecek. Öyleyse kışı da ayrı bir güzellikte geçirmek için baharın ve yazın da kıymetini bilmek lazım. Yani Adnan Bey, belki de içinde bir parça isyan da barındıran bu günlerinizin ne kadar değerli olduğunu anlayın ve şikayet etmek yerine bu baharınızı değerlendirin. Bu da geçecek, benden hatırlatması.
Keyifli okumalar. İyi haftalar diliyorum.
